HeR GüNüM SeNiNLe DoGuYoR...

viLerimizi kaybettik denizLerde.

ÜnLemLerimizi yitirdik ayrıLıkLarda ...

Biz Askın farkına varamadık ...

Sevemedik mutLuLugu siLemedik

yüregimizden ayrıLıgın acısını ...

KaybedisLerin kazanmaktan koLay oLdugunu

bir kez daha anLamıstık beLkide ...

BeLkide hiçbir kaybedis bu kadar koymamıstı bize .. .

Herseyimizi yitirdik ...

MaviLerimizi ünLemLerimizi

(U-mut)LuLugumuzu kaybettik

mat oLduk hayatın satrancında ...

Suskun suskunLukLarımızı

diLe getiremedik diLimizi yaraLayan yaraLarımızı

göze aLamadık göz önünde tuttugumuz sevdamızı ...

Biz asLında çok sey kaybettik ...

Ben siyahLarı büründüm düsLerime

sen maviLere uzak renkLeri ...

İkimizde sevemedik birbirimizi

mutLuLugu çok gördük bakamadıgımız gözLerimize ...

Haybeden hayaLLer kurduk ...

Kurdukta kırdık umutLarımızı ...

Şimdi Sensiz(im) , isimsizim, ünLemsizim ...

MaviLerimizi kaybettik siyaha çaLan geceLerde ...

MaviLerinde boguLduk yasamın ...

Sevemedik mutLuLugu sevemedik ....