Hüzün Parmak Uçlarımda

Sensizliği seçip seni kahredersem eğer;
Milyon kere ben kahrolayım be can.
Milyon kere ben öleyim...
Kalemin döktüğü anlaşılmaz kelimelerim ben,
Her harfim aykırı her zerrem unutkan..
Umut saçan cümlelerin şakağından döndüm..Korkmadım seni sevmekten,herşey sıradan,herşey basit.
Unuttum diye yalan söyledim,vapurda aldığın simitin dökülen susamları bile zihnimde çakılı yar.
Meyveleri tükenmiş ağaçların gölgesindeyim,
Karamsar bir hazarın sonunda hazandayım,
Tarifi yapılamayacak kadar imkansızım.
Hüzün parmak uçlarımda..
Hadi bir merhaba de bana,hasret kaldım sesinin tınısına...
Sen bende sonsuza dek kalacaksın
Ama ben;
Sende olacakmıyım?
Bir soruyum sende,
Cevabını bulamadığım...
Göz kapaklarımda maglubiyet fasl-ı mı dersin?
Talan olmuş ömrümün kıyısındaki hüzün dolu ruhum mu?...